Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

street party animals!

Ο χειμώνας φεύγει, τα street party έρχονται και συ ως γνήσιο enfant gateaux βασανίζεσαι από τον γνωστό κομπλεξικό προβληματισμό...







Α. Να πάω εκεί που θα μαζευτεί κάθε καρυδιάς καρύδι από νωρίς(να τη βγάλουμε και οικονομικά με ποτά/μπύρες στο χέρι) και καλά επειδή θέλαν οι υπόλοιποι σε αντίθεση με μένα, που τα 'χω φάει με το κουτάλι χρόνια τώρα(μη σου πω τα επινόησα) και πλέον δε μου λένε κάτι, και να κάθομαι για κανένα δίωρο να γκρινιάζω στους άλλους για την φοιτητική/εμπορική μουσική μέχρι να κάνω κεφάλι να αρχίσω να περνάω καλά και να σκάσω????








Β. Να σκάσω μύτη πολύ αργά με την enfant gateaux κλίκα μου δήθεν να γελάσω με τα καραγκιοζιλίκια της mainstream πλέμπας και τελικά να καθήσουμε με τις ώρες γιατί μας αρέσει που όλοι/όλες έχουν πιεί και μας πιάνουν την κουβέντα και διάφορα άλλα.. με περισσή ευκολία???





Γ. Να μην μπω καν στη διαδικασία να περάσω από 'κει και αντ' αυτού να τη βγάλω σε κάποιο ψαγμένο αλλά και κοντινό(για να κόβω κίνηση) μαγαζί που μαζεύει από 10 εώς 25 άτομα και έχει το ποτό τουλάχιστον 9 ευρώ ???









Άλλες επιλογές δεν υπάρχουν για τους αναγνώστες αυτού του blog, οπότε ας αναλύσουμε ήρεμα κι ωραία τα δεδομένα ώστε να διαλέξεις ευκολότερα ανάμεσα στα ενδεχόμενα Α, Β και Γ...

  • Από τη στιγμή που θα επιλέξεις την περίπτωση Α πρέπει να είσαι προσεκτικός ώστε να μη περάσουν εσένα(αλλά κάποιον άλλο φίλο σου)για κανένα ξελιγωμένο που το περιμένει πώς και πώς(θα σε χρησιμοποιήσουν όλοι σαν αφορμή, ότι και καλά σου κάνουν τη χάρη). Όχι! Θα το παίξεις περίπτωση Β (προσοχή: όχι Γ γιατί είναι παρατραβηγμένο και θα σε καταλάβουν), ήτοι θα προτείνεις "να πάτε κάπου να πιείτε χαλαρά ένα ποτό και άμα είναι περνάτε κι από κει μετά". Την έκφραση "κάπου να πιείτε χαλαρά ένα ποτό" σε καμία περίπτωση δε θα την προσδιορίσεις, απλά θα ασκείς έμμεσα βέτο σε όλες τις προτάσεις των φίλων σου. (οδηγίες για έμμεσο βέτο: αν κάποιος προτείνει ένα μαγαζί που αρέσει σε όλους η άμυνά σου θα είναι "σιγά μη βρούμε χώρο να σταθούμε, θα στριμωχτούμε πάλι σαν τις ρέγγες μέχρι να ξενερώσουμε και να φύγουμε", αν κάποιος προτείνει ένα μαγαζί που αρέσει σε όλους εκτός από έναν η άμυνά σου θα είναι "καλά ρε παιδιά είπαμε να πάμε κάπου να περάσουμε όλοι καλά,όχι μόνο εμείς!! Πες Κώστα/Γιώργο κ.λπ., μην ντρέπεσαι, κάνε κι εσύ μια πρόταση!"). Όταν, λοιπόν, τα πράγματα θα φτάσουν στα άκρα και θα επικρατήσει εκνευρισμός θα πεις κάτι του στυλ: "Αμάν ρε παιδιά λες και θα αγοράσουμε οικόπεδο κάνετε... Άντε πάμε από κείνο το ρημαδό-street party να κόψουμε κίνηση και αν σας έρθει καμιά ιδέα εντωμεταξύ το συζητάμε". εννοείται με το έμμεσο βέτο δε αφήσεις καμία περεταίρω ιδέα να περάσει στην παρέα, ενώ θα αγοράσεις από το πρώτο ανοιχτό περίπτερο 3-4 μπίρες μην τυχόν αλλάξουν ιδέα...
  • Μετά τα παραπάνω μην ξεχάσεις να γκρινιάξεις για τη μουσική και την πολυκοσμία αλλά πρόσεχε μην φτάσεις τους υπόλοιπους σε σημείο να προτείνουν να φύγετε! Αν γίνει κάτι τέτοιο μπορείς πάντα να επικαλεστείς έναν φανταστικό φίλο που είπε ότι θα περάσει σε λίγο(το κόλπο του ενός τετάρτου, το οποίο θα αναλυθεί σε επόμενο άρθρο...) ή να συμφωνήσεις να φύγετε μόλις πιείτε τις μπίρες και ταυτόχρονα να τους κάνεις να ξεχαστούν με ένα συνταρακτικό κουτσομπολιό ή με μία εκ βαθέων εξομολόγηση...
  • Αν τείνεις στην περίπτωση Β, απλά πρόσεξε να μην κοροϊδεύεις έντονα τους σουρωμένους γύρω σου και φας κανένα ξύλο απ' το πουθενά ...
  • sos! Στις κατηγορίες Α και Β απαγορεύονται αυστηρά οι άσπρες πλούζες στις γυναίκες!
  • Αν τελικά ανήκεις στην ακρό-enfant gateaux κατηγορία Γ τα πράγματα για να διατηρήσεις το κύρος σου είναι πολύ πιο απλά. Η επόμενη μέρα είναι καθοριστική! Δεν πρέπει προς θεού να μείνεις απλός και σιωπηλός ακροατής στα ξεφτιλίκια/γκομενιλίκια κ.λ.π. όσων φίλων σου πήγαν στο street party! Θα φροντίσεις να αντιπαραθέτεις σε όλα αντίστοιχες (και σαφώς πιο ακραίες) εμπειρίες που είχες στα 17 σου όταν είχες πάει Βερολίνο για πρώτη φορά. Αν δεις ότι δεν πιάνει και οι συζητήσεις τους συνεχίζουν να σου προκαλούν ένα ενοχλητικό αίσθημα ζήλιας, ρίξτους κατακόρυφα την ψυχολογία με εκφράσεις του στυλ "σας ζηλεύω ρε παιδιά, μακάρι να ήμουν κι εγώ σαν και σας, να κοντεύω τα 30 και να συμπεριφέρομαι σαν 20χρονος... Αυτά τα άγχη μου θα με φάνε..." ή "καθόλου δεν έχετε αλλάξει απ' το σχολείο, σας θυμάμαι και τότε τα ίδια κάνατε στα πάρτυ.." ή το πολυαγαπημένο "αυτό θα πει φοιτητίλα... Είχα ξεχάσει πως είναι ..."
Ελπίζουμε το παραπάνω manual να σε βοηθήσει να συνδιάσεις τη μαζική καλοπέραση (ή τουλάχιστον να σε βοηθήσει να την εκμηδενίσεις) χωρίς να αποβάλεις ούτε λεπτό το enfant gateaux αίσθημα ανωτερότητας....


LET THE STREET PARTY STARTED!!!!

2 σχόλια: