Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Βλαχομπαρόκ

 Καλοκαιρινό βράδυ σπίτι. Τάσεις αυτοκτονίας ; 
Απλή βαρεμάρα για στυλάκια, τυπάκια, κουτάκια, μπαράκια και όλα αυτά δεν μπορώ να τα χειριστώ για απόψε- όπως θα το περιέγραφε ένα επεισόδιο σε σειρά του Παπακαλιάτη.
Θα με ξεμπροστιάσω και θα παραδεχθώ ότι παρακολούθησα τα MAD Music Awards εναλλασσόμενα με την ομιλία στη Βουλή. Η πολύ τσιχλόφουσκα στο μουσικό event έσβηνε με την αρκετή ναφθαλίνη στο λόγο αρκετών πολιτικών..
Με αφορμή αυτό το συνδυασμό, σκέφτηκα την τελευταία φορά που ήπια τον καφέ μου σε στενάκι στο κέντρο της πόλης. Πασαρέλα εκκεντρισμού με κακογουστιά. Η πλειοψηφία των ανδρών αποτρίχωση, να βλέπεις το πόδι και να θέλεις να ζητήσεις το τηλέφωνο του κέντρου αισθητικής τους. 
Ούσα αρκετά άσχετη από την τρέχουσα μόδα, ενημερώθηκα πλήρως πώς το hipsterάδικο γυαλί έδωσε τη θέση του σε αυτό του ηλίου με καθρέφτη στις αποχρώσεις του ματιού της μύγας. Η τύφλωση βέβαια επήλθε με τα παπούτσια σε φλούο αποχρώσεις. Σαν τις πυγολαμπίδες ολόκληροι μαντραχαλάδες. Κάτι τέτοια φορούσαν και στα μουσικά βραβεία δηλαδή αλλά δίνεις ελαφρυντικά ότι διαλέγουν στυλίστες από τη σχολή τυφλών οι Έλληνες τραγουδιστές- καλλιτέχνες. Είναι και αυτοί καλλιτέχνες στα στενά της πόλης θα μου πει μειδιώντας ένας φίλος.
Πόσο θλιβερό να ψάχνουνε οι άνθρωποι ταυτότητες και να ορίζουν τους εαυτούς τους έστω και εξωτερικά με σκοπό να καθρεφτίζεται το πνεύμα  μέσα από την ύλη τους. Σαν μικρό παιδί σκέφτομαι πώς το πνεύμα είναι αδύνατο να οριστεί και πόσο μάλλον από εφήμερες μόδες που υπαγορεύονται από τους γκουρού με  στόχο το κέρδος εταιρειών.

ΒΛΑΧΟΜΠΑΡΟΚ!
Αυτό μου ήρθε στο μυαλό παρακολουθώντας ξεπεσμένες σαραντάρες τριαντάρες και δυστυχώς αρκετές εικοσάρες με το μάτι να δίνει χαστούκι στον κάθε περαστικό και το ψεύτικο νύχι της Magica De Spell. Το ξέρω ότι θα μου πείτε να μην κρίνουμε από την εξωτερική εμφάνιση αλλά θα απαντήσω με αρκετές εικόνες άδειων θεάτρων και συναυλιών που τέτοια ''διαμαντάκια'' δεν συναντάει κανείς σχεδόν ποτέ.
Ακόμη και τώρα που οι συνθήκες μας δίνουν άπειρη τροφή για σκέψη και απελευθέρωσης νου και πνεύματος εξακολουθούμε να εγκλωβιζόμαστε στο American Dream. Αυτό που ξεπήδησε στα 90'ς. Το αγαπήσαμε τόσο ώστε και τώρα που δεν μπορούμε να το υποστηρίξουμε, το Βλαχομπαρόκ έρχεται να γεμίσει τα κενά μας. Μονόδρομος με τα χίλια λοιπόν το κιτς.



1. Βλαχομπαρόκ :
  http://www.slang.gr/lemma/show/blaxomparok_16057/