Η όμορφη πόλη μας

Στην όμορφη πόλη μας είναι όλοι έξαλλοι!

"Τα σκουπίδια κοντεύουν να μας πνίξουν" λένε οι γέροι στους πρωινούς τους μαχαλάδες.

"Μην πολυβγαίνεις έξω παιδί μου και μας φέρεις καμιά πανώλη μες στο σπίτι" λένε οι μαμάδες στις έφηβες κόρες τους.

"Πώς να δουλέψουμε με αυτούς τους σωρούς δίπλα μας; Άνθρωπος δεν πλησιάζει τα τραπέζια μας, μόνο ποντίκια!" λένε οι μαγαζάτορες αγανακτισμένοι.

"Πάνω που έκανε ο άνθρωπος προσπάθειες να καλωπίσει την πόλη μας, του άνοιξαν πόλεμο οι γαλάζιοι υπάλληλοί του. Δε θα προοδεύσει ποτέ αυτή η πόλη, της άξιζαν τελικά ο Ψωμιάδης και ο Παπαγεωργόπουλος" θα πουν μερικοί μπαμπάδες μεταξύ τους στα πηγαδάκια των γραφείων τους.

"Με τέτοιο δήμαρχο που βγάλαμε, καλά να πάθουμε. Αυτός που μας έβαλε να υιοθετούμε παγκάκια, θα κάνει ζάφτι τους υπαλλήλους του; Θέλει τσαγανό και εμπειρία η κατάσταση..."θα πουν μερικοί άλλοι μπαμπάδες μεταξύ τους στα πηγαδάκια των δικών τους γραφείων.

Και η γιαγιά απ' το χωρίο θα πάρει τηλέφωνο να ρωτήσει τι έγινε με τα σκουπίδια και να μας καλέσει εκεί για το σαββατοκύριακο, μην πάθουμε τίποτα από το μολυσμένο αέρα.

Βουνά τα σκουπίδια στην πόλη μας κι όλοι τα φοβούνται πολύ!

Όλοι, εκτός από εκείνο τον παππού, που μοίαζει πολύ με το δικό μου παππού, μόνο που είναι πιο κοντός και δεν έχει καπέλο. Τα πλησιάζει κάθε βράδυ με περισσό θάρρος και τα ψαχουλεύει.

" Κύριε τι κάνετε εκεί; Μην πλησιάζετε τους σωρούς, είναι επικίνδυνοι!" του φώναξα.

"Έχασα κάτι παιδί μου και το ψάχνω" μου απάντησε χαμηλόφωνα.

Κι όλο ρωτάω τη μαμά μου τι έχασε αυτός ο κύριος και γιατί δεν πάει να πάρει ένα καινούριο. Και δε μου λέει...

Gay friendly or Fake friendly?

Το φοβήθηκα πολύ αυτό το άρθρο..

Μέρες τώρα παιδεύομαι ποια θα είναι έστω η βασική ιδέα.
Σβήνω γράφω,συζητάω, καταγράφω γεγονότα. Είναι που ξεφεύγει το θέμα από τα όρια του χαβαλέ.
Είναι λεπτό.
Σε μια κοινωνία όπως η ελληνική που ψοφάει να κατασπαράζει και να δείχνει με το δάχτυλο. φοβήθηκα πως ένα κακό κείμενο θα επιτρέψει να επικεντρωθεί ο αναγνώστης στο δέντρο -εμένα- και όχι στο δάσος,το θέμα.
Θέλω όμως να μοιραστώ αυτές τις σκέψεις.Αφορμή ήταν το trend των gay-friendly μαγαζιών (εφεξής g-f χάριν συντομίας). Πιάνω λοιπόν να γράψω και ανακαλύπτω ότι αγνοώ το βασικό ορισμό.
Τί πάει να πει g-f;
Σηκώνω το τηλέφωνo και παίρνω το φίλο Χ. , ο οποίος μου εξήγησε τον ορισμό όπως λειτουργεί θεωρητικά, κυρίως όμως μου εξιστόρισε πώς το έχει βιώσει ο ίδιος στη διαστρεβλωμένη του πράξη.
G-f, αυτο-βαφτίζεται ένα μπαρ όταν είναι ανοιχτό σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Θεωρητικά πάντα, έχουν την ελευθερία να είναι πιο εκδηλωτικοί με τον/την σύντροφό τους απ'ότι σε άλλα μαγαζιά. (http://en.wikipedia.org/wiki/Gay_friendly)
Άκρως παιδική ήταν η αντίδρασή μου στην συνειδητοποίηση,ότι μπορεί να ''εγκαλούνται εις την τάξιν'' δύο gay που μπορεί να είναι λίγο πιο τρυφεροί ο ένας προς τον άλλο σε ένα μαγαζί χωρίς να δηλώνει g-f ή gay. Και δυστυχώς υπήρξαν φίλες και φίλοι που το επιβεβαίωσαν αυτό με προσωπικές τους εμπειρίες.
Ακόμα και τώρα που γράφω εκνευρίζομαι για την ελληνική κοινωνία την τόσο υποκριτική. 
Ποιός είναι αυτός που θα απαγορεύσει σε δύο ανθρώπους να δώσουν ένα φιλί;
Σε όλους όσοι αποστρέφονται της εικόνας, έχω να απαντήσω προκλητικά με εικόνες ετερόφιλων ζευγαριών. Όλοι έχουμε γελάσει ή έστω έρθει σε δύσκολη θέση με σκηνές που παραπέμπουν σε λυκειακό ''φάσωμα''(από το ρήμα φασώνομαι, σημαίνει μπαίνω σε φάση ερωτικών περιπτύξεων).
Τόσο ακραίες σκηνές που θέλεις να τους δώσεις τα κλειδιά του σπιτιού σου να έχουν ένα χώρο τα παιδιά..  Και ναι, όποιοι και αν είναι οι πρωταγωνιστές σε τέτοιου είδους εικόνες είναι το ίδιο άσχημες.
Στα g-f στέκια λοιπόν η θεωρία απέχει παρασάγγας από την πράξη. 
Pasta flora,Coq au zen κλπ. είναι λίγα ονόματα μαγαζιών που αναφέρονται ως ''προχό'' με αντιδράσεις όμως πιο πουριτανικές και από το 1920.
Τόση πρόνοια πια από αυτά τα μπαρ για την αποφυγή προσβολής της δημοσίας αιδούς πραγματικά δεν την αντέχω, ανακατεύομαι. Στη χώρα μας χρησιμοποιούμε την σεξουαλική προτίμηση ενός προσώπου ως κράχτη. Είναι in να έχεις ένα gay φίλο ή φίλη, έστω γνωστό, ακόμα και πελάτη. 
Από αυτή μας την ''μεγαλοψυχία''καρπωνόμαστε επίθετα που μας κάνουν πιο εκκωφαντικούς για την γαματοσύνη μας. 
Πίσω κρύβουμε καλά όμως την λέξη ανοχή. Ανοχή στη διαφορετικότητα δείχνουμε όταν νουθετούμε τους ανθρώπους,ώστε να ανταποκριθούν στο δικό μας μοντέλο και να μην παρεκκλίνουν στον πραγματικό τους εαυτό.Δεν είναι αποδοχή όταν καλείς την gay κοινότητα να σε στηρίξει και ξαφνικά ενοχλείσαι γιατί την ήθελες να μην είναι τόσο gay.
Πράγματι υπάρχουν και εκείνοι που ξαφνικά τρελαίνονται με τις σεξουαλικές προτιμήσεις και κάνουν τα πάντα να το δείχνουν να μας το θυμίζουν και ένα σωρό άλλα θορυβώδη σκηνικά.Πάντα υπάρχουν και σε όλους τους χώρους.Είναι και πολλοί άνδρες έτσι μην ξεχνάμε, που πρέπει κανείς να σκουπίσει την τεστοστερόνη από το πάτωμα στο πέρασμα τους. Και ναι σε αυτή την κατηγορία όλοι ανεξαιρέτως αγγίζουν τα όρια του γραφικού.
Όσον αφορά τώρα τα gay-bar εκπλήσσομαι που δεν έχουν υπάρξει ενστάσεις από τους θαμώνες σε αυτά τα μαγαζιά. Το ότι είναι κάποιος ομοφυλόφιλος δεν σημαίνει ότι ακούει Βίσση στα 90΄ς δίχως αύριο. Ειδικά αν η επιλογή του dj είναι από Madonna σε Παπαρίζου και Lykke li. Η αλλαγή με Πάολα δε, έρχεται σαν χαστούκι εσκεμμένο μάλλον για να σε ξυπνήσει από το πολύ αλκοόλ..
Αρχίζω να πιστεύω πως ο στόχος είναι να βρεις εν τάχει τον τύπο που θέλεις να γνωρίσεις και να τον σώσεις έγκαιρα από το βιασμό τυμπάνου στο αυτί,αντιπροτείνοντας ποτό στο σπίτι σου. Αλλά και πάλι το στερεότυπο ότι οι gay και οι λεσβίες είναι επιρρεπείς στο one night stand δεν ισχύει. 
Απλά επιλέγουν το gay μπαρ γιατί πιθανόν θέλουν να αποφύγουν για απόψε την υστερία ενός ομοφοβικού βλέμματος-κατά βάθος όμως ενός Ευρωπαίου πολίτη έτσι;
Η απορία απένταντι στη gay κοινότητα είναι πώς η ίδια ανέχεται να της χρεώνουν αυτό το κιτσαριό και να μπαίνει η ίδια, σε κουτάκια που της φτιάχνουν με υπολανθάνοντα ρατσισμό, κρυμμένο καλά κάτω από τη φόδρα.Και εκείνη βέβαια ξεκινά από τη δική της πλευρά το face control στα gay μπαρ για το αν είσαι straight ή όχι και γίνεται ίδια με αυτό που βιώνει.
Την κάνατε καλά τη δουλειά σας ιδιοκτήτες των g-f μαγαζιών.Πείσατε τους υπόλοιπους πως είναι άνετοι με τη διαφορετικότητα γιατί απλά πλάσατε μια συνύπαρξή που ξέρατε ότι θα είναι κερδοφόρα και χωρίς παραπέρα κοινωνικές αναταραχές και ερωτήσεις.Το να είσαι gay και δη στην Ελλάδα το βρίσκω πολύ δυνατό και δεν είμαι σίγουρη αν θα είχα το σθένος να με υπερασπιστώ αν ήμουν η ίδια λεσβία.
'Σίγουρα και εγώ που τα γράφω όλα αυτά δεν ήμουν και τόσο άνετη εξαρχής.Είδα όμως τις προσωπικότητες αυτών που γνώρισα.Τους άκουσα με άκουσαν και με βοήθησαν να συνειδητοποιήσω το προφανές.Ποτέ δεν με ένοιαζε η σεξουαλική ζωή των φίλων μου στα σοβαρά.Γιατί να με νοιάζει τώρα;'Επειδή τό αδοκίμαστο καί τό απ’αλλού φερμένο δέν τ’αντέχουν οί άνθρωποι κι είναι νωρίς..''(Οδ.Ελύτης)

Η αβάσταχτη ελαφρότητα μας.

Ολοένα και περισσότεροι φίλοι και γνωστοί ετοιμάζουν τα πράγματα τους για εξωτερικό.Ολλανδία,Αγγλία,Γερμανία..Απογοητευμένοι νέοι από το ελληνικό γίγνεσθαι ψάχνουν ένα καλύτερο αύριο.Αυτοί που μένουμε ακόμα πίσω καταλήγουμε να αναλύουμε και να σκεφτόμαστε το πώς και το γιατί η χώρα κατέληξε εδώ.
Προσωπικά πιστεύω, ότι η οικονομική κατάρρευση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την κοινωνική μας παρακμή.Η ανάγκη του φαίνεσθαι έκανε χρόνια τώρα στην άκρη το είναι.Η αρχή έχω χάσει το πότε έγινε.Βλέπω μονάχα τα δημιουργήματά της,τη νέα γενιά που πασχίζει κάπως διχασμένη να βρει μια ουσία συχνά μέσα στο κενό.Γύρω μια κοινωνία νέων εγκλωβισμένη σε ένα κακοπαιγμένο life style της Αμερικανο-Ευρώπης, φορμαρισμένο με λίγο επανάσταση από Che και αντικομφορμισμό από τέχνη.Διαμάντια διάσπαρτα στη μάζα αυτή,παιδιά με μυαλό γνώσεις και όνειρα που δεν υπαγορεύονται από ρούχα,λεφτά και wanna be καλλιτέχνης.Αρκετά έξυπνοι που να αναγνωρίζουν τα πραγματικά ταλέντα τους χωρίς να προσπαθούν να πείσουν ως και τους εαυτούς τους ότι είναι κάτι άλλο.Η χώρα πρέπει να παράγει και κάτι εκτός τεχνών,γκλαμουριάς.Χρειάζεται και εργατικό δυναμικό.
Μια γενιά που δεν έχει να ζηλέψει νομίζω τίποτα από αυτή της Αμερικής. Αμερικανάκια γίναμε φίλοι μου πράγματι.Παχύσαρκα μυαλά, γεμισμένα με σκουπίδια πρότυπα, εθισμένα εντέλει στη βλακεία.Πλέον επιπλέει η νεκρή ύλη,η μετριότητα(για να μην πω τα σκατά) και όλοι αυτοί οι φελλοί είναι στα μέσα και τα έξω ενός πράγματος που είναι η ''φάση''.
Επανάσταση σε Σύνταγμα και Λευκό να βλέπεις φάτσες που πάνε κυρίως για τη ''φάση'' και στη συνέχεια να πνίγουν την αγανάκτηση τους σε mojito με 5 ευρώ.Και τώρα που όλο αυτό δεν είναι in , σπάει και το κίνημα αυτό των Αγανακτησμένων.Εντάξει τις είδαμε τις φώτο σου που ήσουν και εσύ εκει.Αλίμονο το fb γέμισε από αυτές.Ξαφνικά νιώσαμε το ζόρι μιας και στις πορείες πριν κάποια χρόνια πήγαιναν οι ρέμπελοι ή οι μπάχαλοι ή οι αναρχοαυτόνομοι.Τώρα όμως που έγινε trend ως και καντίνα μας βάλαμε γιατί επανάσταση χωρίς διπλό hot-dog και μπύρα που ανεβαίνει 0,50 ευρώ την ώρα δεν γίνεται!
Να είναι καλά το Άγιο Fb και σε αυτό.Κοινωνιολογική ανάλυση δωρεάν σου παρέχει.Status με επιθυμίες και σκέψεις.Αν οι νέοι 20-30 ονειρεύονται μόνο μπάλα,Club Vogue,τακούνι,Gucci,ποτά,πάρτυ, ναρκωτικά,φωτογραφίες με κοντινά μόνο και σουφρωμένα χειλάκια και κάτι κακογραμμένα κειμενάκια τότε μου λύθηκε η απορία γιατί βρισκόμαστε σε αυτό το σημείο.
Αποθεώσαμε το look έχω σκύλο αλλά βρωμίζει την πόλη πίσω μας και να γεμίζει αδέσποτα η πόλη όταν γίναμε hipster.Retro τέχνη που αν δεν γνωρίζεις δεν ζεις.Σε λίγο δεν θα έχουμε να φάμε αλλά αμπελοφιλοσοφούμε με μπάφους και ατέλειωτα ποτά.Και είμαστε επιεικής με τους εαυτούς μας γιατί είμαστε νέοι και μας βολεύει να κατηγορούμε θείους και γονείς.
Ο Έλληνας με διώχνει οι άνθρωποι και όχι η χώρα.Εσύ και εγώ που δεν έχουμε την καθαριότητα για πολιτισμό καθώς επίσης και την κοινωνική συμπεριφορά.Τον ευθύ λόγο και όχι το pr για τρόπο ζωής.Ζηλεύω αυτά που εκλείπουν τελευταία, τα ανοιχτά μυαλά από προβληματισμούς γεμισμένα και πράξεις και όχι τα ''ανοιχτά'' από τα κολλημένα 3φυλλα και το αλκοόλ. Κυρίως όμως : Φιλοκαλούμεν τε γάρ μετ΄ευτελείας και φιλοσοφούμεν μετά μεγάλης μαλακίας..

Αφού μπορούμε κατα βάθος να κάνουμε την αλλαγή γιατί δεν θέλουμε;

taratsa party animals!

Άλλο ένα καλοκαιρινό event στο οποίο πρέπει να ανταπεξέλθεις με ύφος και στυλ είναι τα λεγόμενα "ταράτσα πάρτυ" ή αλλιώς "roof parties", τα οποία φέτος για κάποιο λόγο είναι σε μεγάλη έξαρση. Βέβαια ακολουθώντας τις παρακάτω συμβουλές όχι απλώς θα ανταπεξέλθεις αλλά θα είσαι ο πιο περιζήτητος καλεσμένος και ο πιο enfant-gateaux οικοδεσπότης της πόλης. Έχουμε και λέμε....

Α. ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ
Στην περίπτωση του καλεσμένου επικρατεί το λουκ του "επιμελώς ατημέλητου". Παραθέτουμε ενδεικτικά κάποιους συνδιασμούς που θα σε κάνουν να (μην) ξεχωρίσεις:
1) vintage φόρεμα + αρβιλάκια + φρεσκοκουρεμμένο μαλλί + καθόλου μακιγιάζ
2) τζιν + φανελάκι + κρεμαστό που βγάζει μάτι + κόκκινο κραγιόν
3) φούτερ παντελόνι φόρμας + διαφημιστικό t-shirt + ακούρευτο εδώ και 2 μήνες μαλλί
4) τζιν + t-shirt με στάμπα-ατάκα + καπέλο
Προς θεού μη σκάσεις μύτη με τίποτα hipster αξεσουάρ (γυαλιά, χρωματιστά πάνινα παπούτσια κ.λ.π.), έχουν ήδη ξεπεραστεί!
Επίσης φέρε μαζί τη φωτογραφική σου μηχανή μόνο αν είναι καμιά της προκοπής, σε κάθε άλλη περίπτωση άφησέ την σπίτι και μην ξεχάσεις να τονίσεις στους συνδετημόνες του πάρτυ ότι οι φωτογραφίες σε καταθλίβουν και γι' αυτο τις αποφεύγεις ...
Τώρα σε περίπτωση που συγκαταλέγεσαι στους διοργανωτές του πάρτυ θα 'ταν καλό να λανσάρετε, σε συνεργασία με τους υπόλοιπους οικοδεσπότες, ένα δικό σας ύφος που ναι μεν θα σας ξεχωρίσει από τον όχλο των "επιμελώς ατημέλητων" αλλά θα δηλώνει και κάτι του στυλ "δεν δώσαμε και ιδιαίτερη σημασία στη βραδιά, εμείς ζούμε για το μεθαυριανό πάρτυ στο block 33". Μιά ιδέα για τις γυναίκες είναι να ντυθείτε απλά και απέριττα και να κοτσάρετε και ένα handmade fascinator από την πολυαγαπημένη jollymollypolly.blogspot.com ενώ οι άντρες της παρέας μπορούν, απλοί και απέριττοι όντες, να κάνουν κανένα ακραίο κούρεμα ή να βάλουν ένα παπιγιόν,μιά ninties γραβάτα ή κανένα χαβανέζικο πουκάμισο. Αν αποφασίσετε το πάρτυ να έχει dress code να ξέρετε ότι μόνο εσείς θα τον ακολουθήσετε και αντιστρόφως αν καλεστείτε σε πάρτυ με dress code μην κάνετε το λάθος και τον υπακούσετε!!

Β. ΑΦΙΞΗ
Εδώ τα πράγματα είναι απλά. Έστω Χ η κατάλληλη ώρα άφιξης, η εξίσωση έχει ως εξής:
ώρα έναρξης του πάρτυ + 2 ώρες = Χ. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα έπρεπε να καθυστερήσετε τουλάχιστον 3 ώρες, όμως στα εν λόγω πάρτυ κάτι τέτοιο θα ήταν επίφοβο καθώς συχνά η αστυνομία τα σχολάει από νωρίς...

Γ. ΠΟΤΟ
Στα ταράτσα πάρτυ κατά κανόνα ο καθένας καλείται να φέρει το ποτό του. Τώρα αν εσύ έχεις σκοπό να φέρεις καμιά μπουκάλα ημίγλυκο APELIA(http://www.youtube.com/watch?v=kdO9lV2nI60) και να πιείς από τη μαύρη HAVANA που θα βρεις εκεί - ΠΑΛΙΟ ΤΟ ΚΟΛΠΟ! Εδώ πρέπει να αποδείξεις ότι είσαι βέρο enfant gateaux και ας δώσεις και δέκα ευρώ παραπάνω βρε αδερφέ... Θα πάρεις όντως το ποτό που θα πιείς αλλά δεν θα το αφήσεις ούτε λεπτό στο μπαρ να το κατασπαράξουν οι λοιποί ξελιγωμένοι! Αν βαριέσαι να το κουβαλάς παντού μαζί σου μπορείς απλά να το κρύψεις κάπου (μια καλή ιδεά είναι ο φούρνος της κουζίνας).
Αν εσύ διοργανώνεις το ταράτσα πάρτυ, εκτός από πάγο, ποτήρια και αναψυκτικά, οφείλεις να έχεις και 3-4 ποτά. Και δεν εννοούμε 3-4 ρώσικες βότκες των 6 ευρώ!!! Θα πάρεις 2 νορμάλ ποτά, 2 από τις παραπάνω βότκες (τη δεύτερη θα την εμφανίσεις μόνο αν τελειώσει η πρώτη) και βάλε στο μπαρ και κανένα κρασί που ξάφρισες από το πατρικό σου. Τώρα μάλιστα!

Δ. ΜΟΥΣΙΚΗ
Αν το πάρτυ έχει dj, μην πας και ζητήσεις το κομμάτι σου, ούτε να πας να ζητήσεις ένα ψαγμένο κομμάτι για να δείξεις ότι το ξέρεις! Γενικά μην τον πλησιάσεις! Αν είσαι ενας από τους διοργανωτές του πάρτυ, ισχύει το ίδιο...
Αν το πάρτυ στερείται dj και υπάρχει ένας υπολογιστής που ο καθένας παέι και βάζει ότι του κατέβει, ήρθε η ώρα να ξεχωρίσεις! Ακόμα κι αν ξερεις μόνο τους 2 από τους 100 καλεσμένους, θα πας και θα κάνεις ένα μίνι πρόγραμμα με τραγούδια που ξέρεις μόνο εσύ και οι 2 προαναφερθέντες γνωστοί σου. Όσο θα βρίσκεται το pc υπό την κατάληψή σου, δε θα αμελήσεις να γουστάρεις επιδεικτικά το πρόγραμμά σου!

E. ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ
Κατά μέσο όρο η κατάλληλη ώρα είναι 3 ή 4 τα ξημερώματα και πάντα με την πρόφαση κάποιου άλλου event στο οποίο πρέπει οπωσδήποτε να παρευρεθείς. Σε περίπτωση όμως που έρθει η αστυνομία για παρατήρηση επιβάλλεται να ξενερώσεις και να φύγεις μέσα στο επόμενο 20λεπτο! Τέλος σε περίπτωση που έκανες και το μίνι μουσικό πρόγραμμα της Δ παραγράφου, πρέπει με περισσή περηφάνιανα φύγεις αμέσως μετά το τελευταίο σου κομμάτι!!

let the taratsa party started!!!!

Pasta flora αγάπη μουυυ!!

Δεν είναι δα και τυχαίο μαγαζί για την αφρόκρεμα της Θεσσαλονίκης..
Πάστα φλώρα είναι αυτή αγάπη μου!Γι΄αυτήν έγραψε και ο Μεσιές ο Μινιμάλ το ομώνυμο τραγούδι του με σήμα το νάνο.(νανναναννανα στην πάστα φλώρα μέχρι αργά κλπ.)
Πρέπει να παραδεχτείς όμως, πως τραβάει χρόνια αυτή η κολώνια. Ποιά;
Αυτή που δεν βρίσκεις ούτε στασίδι να καθήσεις.Πάντα γεμάτο πια..
Στην αρχή όλα ήταν ήσυχα στο μαγαζί αυτό,έβρισκες που και που τραπεζάκι.Μικρό και στριμωγμένο μη φανταστείς!Ύστερα ήρθαν οι τύποι σκυλί-μαλλί-τζίβα-ποδήλατο και δυσκολέψαν τα πράγματα.Μετά έφτασαν οι γαμάτοι αυτής της πόλης.Τους αναγνώρισες απο το γυαλί Ray-ban δεκαετία 7ο΄s σε όλα τα χρώματα.Και κάπως έτσι έγινε το must drink your coffee!
Πώς να βρεις τραπέζι;Χμμμ Δύσκολα τα πράγματα..

• Μια καλή ιδέα είναι να κάνεις κολλητό σου τον Monsieur Minimal μιας και φιγουράρει σε όλες τις φωτογραφίες του site της Πάστα Φλώρα.The man΄s got the power!!!
  
• Ακόμα το σκέφτεσαι; PR.... τί άλλο;Ψάξε βρες κάποιο ξεχασμένο γνωστό που μέχρι χθές έκανες ότι δεν το έβλεπες.Καιρός λοιπόν να τον δεις και να τον χαιρετίσεις.

• Μετά τις 11 το βράδυ πήγαινε για cocktail προσφορά 5 ευρώ είναι αυτή!!(δεν χρειάζεται να ξαναλέμε τί θα παραγγείλεις.. είσαι έτοιμος να καταπλήξεις!)

ΠΡΟΣΟΧΗ! Η ποσότητα είναι μικρή..Μην ξεχαστείς και σου φύγει καμία φράση του στυλ:
Τί κουτσουλιά είναι αυτή!!! Αντιθέτως θα δείχνεις ευχαρίστηση σε κάθε γουλιά.Πάστα φλώρα το ιδανικό μέρος για να φτιάξεις το image σου.

TIP που θα σε εξυψώσει στο πάνθεον των ανθρώπων με γούστο και κλάση:
Αν βαριέσαι να ακολουθήσεις όλα τα παραπάνω, μπορείς απλά να δηλώσεις,ότι για το δικό σου γούστο το μαγαζί αυτό είναι αρκετά φορτωμένο αγγίζοντας τα όρια του κιτς.
(κιτς το [kíts] Ο (άκλ.) : για κτ. που χαρακτηρίζεται από κραυγαλέα έλλειψη καλού γούστου, για κτ. που φτάνει στα όρια του γελοίου λόγω κυρίως των υπερβολικών και ετερόκλητων στοιχείων που το απαρτίζουν: Tο ~ επικρατεί στη ζωή μας. ~ θα μπορούσε να θεωρηθεί το κακόγουστο με καλή όμως πρόθεση. || (ως επίθ.): Παρακολούθησα ένα ~ θέαμα. [λόγ. < γερμ. Kitsch)
MINIMAL,αυτή είναι η λέξη κλειδί!Είσαι φανατικός του μινιμαλισμού και σε χώρους σαν το πάστα φλώρα σε πιάνει πονοκέφαλος.

Άσε που στο fb τους,ο πόλεμος μεταξύ των καπνιστών και των μη καπνιστών είναι σαν καυγάς σε γειτονίτσα...

street party animals!

Ο χειμώνας φεύγει, τα street party έρχονται και συ ως γνήσιο enfant gateaux βασανίζεσαι από τον γνωστό κομπλεξικό προβληματισμό...







Α. Να πάω εκεί που θα μαζευτεί κάθε καρυδιάς καρύδι από νωρίς(να τη βγάλουμε και οικονομικά με ποτά/μπύρες στο χέρι) και καλά επειδή θέλαν οι υπόλοιποι σε αντίθεση με μένα, που τα 'χω φάει με το κουτάλι χρόνια τώρα(μη σου πω τα επινόησα) και πλέον δε μου λένε κάτι, και να κάθομαι για κανένα δίωρο να γκρινιάζω στους άλλους για την φοιτητική/εμπορική μουσική μέχρι να κάνω κεφάλι να αρχίσω να περνάω καλά και να σκάσω????








Β. Να σκάσω μύτη πολύ αργά με την enfant gateaux κλίκα μου δήθεν να γελάσω με τα καραγκιοζιλίκια της mainstream πλέμπας και τελικά να καθήσουμε με τις ώρες γιατί μας αρέσει που όλοι/όλες έχουν πιεί και μας πιάνουν την κουβέντα και διάφορα άλλα.. με περισσή ευκολία???





Γ. Να μην μπω καν στη διαδικασία να περάσω από 'κει και αντ' αυτού να τη βγάλω σε κάποιο ψαγμένο αλλά και κοντινό(για να κόβω κίνηση) μαγαζί που μαζεύει από 10 εώς 25 άτομα και έχει το ποτό τουλάχιστον 9 ευρώ ???









Άλλες επιλογές δεν υπάρχουν για τους αναγνώστες αυτού του blog, οπότε ας αναλύσουμε ήρεμα κι ωραία τα δεδομένα ώστε να διαλέξεις ευκολότερα ανάμεσα στα ενδεχόμενα Α, Β και Γ...

• Από τη στιγμή που θα επιλέξεις την περίπτωση Α πρέπει να είσαι προσεκτικός ώστε να μη περάσουν εσένα(αλλά κάποιον άλλο φίλο σου)για κανένα ξελιγωμένο που το περιμένει πώς και πώς(θα σε χρησιμοποιήσουν όλοι σαν αφορμή, ότι και καλά σου κάνουν τη χάρη). Όχι! Θα το παίξεις περίπτωση Β (προσοχή: όχι Γ γιατί είναι παρατραβηγμένο και θα σε καταλάβουν), ήτοι θα προτείνεις "να πάτε κάπου να πιείτε χαλαρά ένα ποτό και άμα είναι περνάτε κι από κει μετά". Την έκφραση "κάπου να πιείτε χαλαρά ένα ποτό" σε καμία περίπτωση δε θα την προσδιορίσεις, απλά θα ασκείς έμμεσα βέτο σε όλες τις προτάσεις των φίλων σου. (οδηγίες για έμμεσο βέτο: αν κάποιος προτείνει ένα μαγαζί που αρέσει σε όλους η άμυνά σου θα είναι "σιγά μη βρούμε χώρο να σταθούμε, θα στριμωχτούμε πάλι σαν τις ρέγγες μέχρι να ξενερώσουμε και να φύγουμε", αν κάποιος προτείνει ένα μαγαζί που αρέσει σε όλους εκτός από έναν η άμυνά σου θα είναι "καλά ρε παιδιά είπαμε να πάμε κάπου να περάσουμε όλοι καλά,όχι μόνο εμείς!! Πες Κώστα/Γιώργο κ.λπ., μην ντρέπεσαι, κάνε κι εσύ μια πρόταση!"). Όταν, λοιπόν, τα πράγματα θα φτάσουν στα άκρα και θα επικρατήσει εκνευρισμός θα πεις κάτι του στυλ: "Αμάν ρε παιδιά λες και θα αγοράσουμε οικόπεδο κάνετε... Άντε πάμε από κείνο το ρημαδό-street party να κόψουμε κίνηση και αν σας έρθει καμιά ιδέα εντωμεταξύ το συζητάμε". εννοείται με το έμμεσο βέτο δε αφήσεις καμία περεταίρω ιδέα να περάσει στην παρέα, ενώ θα αγοράσεις από το πρώτο ανοιχτό περίπτερο 3-4 μπίρες μην τυχόν αλλάξουν ιδέα...
  
• Μετά τα παραπάνω μην ξεχάσεις να γκρινιάξεις για τη μουσική και την πολυκοσμία αλλά πρόσεχε μην φτάσεις τους υπόλοιπους σε σημείο να προτείνουν να φύγετε! Αν γίνει κάτι τέτοιο μπορείς πάντα να επικαλεστείς έναν φανταστικό φίλο που είπε ότι θα περάσει σε λίγο(το κόλπο του ενός τετάρτου, το οποίο θα αναλυθεί σε επόμενο άρθρο...) ή να συμφωνήσεις να φύγετε μόλις πιείτε τις μπίρες και ταυτόχρονα να τους κάνεις να ξεχαστούν με ένα συνταρακτικό κουτσομπολιό ή με μία εκ βαθέων εξομολόγηση...
  
• Αν τείνεις στην περίπτωση Β, απλά πρόσεξε να μην κοροϊδεύεις έντονα τους σουρωμένους γύρω σου και φας κανένα ξύλο απ' το πουθενά ...
• sos! Στις κατηγορίες Α και Β απαγορεύονται αυστηρά οι άσπρες πλούζες στις γυναίκες!
• Αν τελικά ανήκεις στην ακρό-enfant gateaux κατηγορία Γ τα πράγματα για να διατηρήσεις το κύρος σου είναι πολύ πιο απλά. Η επόμενη μέρα είναι καθοριστική! Δεν πρέπει προς θεού να μείνεις απλός και σιωπηλός ακροατής στα ξεφτιλίκια/γκομενιλίκια κ.λ.π. όσων φίλων σου πήγαν στο street party! Θα φροντίσεις να αντιπαραθέτεις σε όλα αντίστοιχες (και σαφώς πιο ακραίες) εμπειρίες που είχες στα 17 σου όταν είχες πάει Βερολίνο για πρώτη φορά. Αν δεις ότι δεν πιάνει και οι συζητήσεις τους συνεχίζουν να σου προκαλούν ένα ενοχλητικό αίσθημα ζήλιας, ρίξτους κατακόρυφα την ψυχολογία με εκφράσεις του στυλ "σας ζηλεύω ρε παιδιά, μακάρι να ήμουν κι εγώ σαν και σας, να κοντεύω τα 30 και να συμπεριφέρομαι σαν 20χρονος... Αυτά τα άγχη μου θα με φάνε..." ή "καθόλου δεν έχετε αλλάξει απ' το σχολείο, σας θυμάμαι και τότε τα ίδια κάνατε στα πάρτυ.." ή το πολυαγαπημένο "αυτό θα πει φοιτητίλα... Είχα ξεχάσει πως είναι ..."

Ελπίζουμε το παραπάνω manual να σε βοηθήσει να συνδιάσεις τη μαζική καλοπέραση (ή τουλάχιστον να σε βοηθήσει να την εκμηδενίσεις) χωρίς να αποβάλεις ούτε λεπτό το enfant gateaux αίσθημα ανωτερότητας....

LET THE STREET PARTY STARTED!!!!

Τί να ξέρεις και συ από cocktail...

Σε όλους μας έχει συμβεί.. Βρίσκεσαι σε ένα πάρτυ ένα gala ένα προσφορά 5 ευρώ το cocktail στην τελική και δεν ξέρεις τί να παραγγείλεις!
Σπεύδουν οι πρώτοι γνωστοί-φίλοι να σε καρφώσουν με βλέμμα αποδοκιμαστικό..
Αυτή η πόλη άλλωστε είναι γεμάτη από μέντορες του chic & glamorous!
Μην ψαρώσεις για κανένα λόγο.Υπάρχουν 5 βασικοί κανόνες που μπορούν να σε αναδείξουν σε μια πραγματική enfant gateaux της πόλης!!(enfant gateaux = παιδί-γλυκό, βουτυρόπαιδο.
Το λέμε όταν, συνήθως σε συγκεντρώσεις, μαζεύεται κόσμος δήθεν, σνομπ και γλοιώδης.)

1.Χρησιμοποιείς το λεξιλόγιο του PR. Το αγάπη μου, κούκλα μου,μωρό μου, πάει και έρχεται όλη τη νύχτα αν είσαι γυναίκα.Αν πάλι είσαι άντρας παραμένεις αρκετά λακωνικός απόμακρος και ποτέ μα ποτέ δεν φιλάς σταυρωτά έναν άλλο άνδρα.Χάνεις σε κύρος να το ξέρεις.

2.Φοράς ότι είναι στη μόδα της alternativa superlativa ομάδας.Vintage ρούχα όλων των εποχών μαζί(αυτό κάνουν οι πιο πολλοί).Κανένας δεν ξέρει καλύτερα από σένα, ότι μπορεί και να φοράς ρούχα του 1920 μαζί με 1960.Δεν έχει σημασία είσαι in!

3.Δεν κυκλοφορείς ποτέ με άλλο κινητό πλην i-phone και blackberry είναι passé(Λέξη από τα γαλλικά για τον παρωχημένο, τον ντεμοντέ, αυτόν που δεν είναι πια της μοδός.
Επίσης: ντεμόντας.)

4.Ότι έχει να κάνει με μόδα,εικαστικά,τέχνη,Βερολίνο,cocktail πρέπει να δείχνεις ότι ξέρεις ακόμα και αν στην πραγματικότητα είσαι λίγο άσχετος.΄Ολα τα παραπάνω ήταν αρκετά για να σε προσέξουν.Το ποτό που θα διαλέξεις όμως θα σε στέψει πρόσωπο του πάρτυ.

5.Cocktail οπωσδήποτε.Ξέχνα τα τζιν τόνικ και τις μπύρες!Μα καλά πού ζεις?Να θυμάσαι πως σημασία δεν έχει η γεύση,αλλά το ποτήρι και το χρώμα του εσωτερικού του.Σίγουρα το mojito θα ήταν καλή λύση..Όχι βέβαια!!Strawberry caipirinia το χειμώνα,apple martini,strawberry caipiroska,daquiri.Στην χειρότερη περίπτωση θα σου συγχωρέσουν μια μαργαρίτα.

Τέλος κατα πάσα πιθανότητα θα υπάρξουν και αυτοί που θα θέλουν να σε φέρουν ακόμα και τότε σε δύσκολη θέση λέγοντας..
-Έπινες και στο χωριό σου αυτό το cocktail?
και συ επειδή δεν πάυεις να είσαι από άλλο πλανήτη με λίγο παραπάνω μυαλό θα απαντήσεις ακομπλεξάριστος..
-Όχι,γι΄αυτό πίνω εδώ να δω πώς είναι, εσύ μάλλον το είχες ε?